Kazanarak öğrenmiyor insan. Ne öğrenebilirsin ki kazanarak? Şartlar eşit olmasa da azmin, inancın, inanca bağlı sıkı çalışmanın, cesaretin, gözü kapalılığın ve her ortamda elini taşın altına koyabilmenin getirilerini öğrenirsin ancak. Yarın ya da bir gün tekrar bir şeylerin mücadelesine girdiğinde aynılarını yapar zafere giden yolda kendi doğrularında ilerlersin… En fazla bir kere daha kazanır ama yine de bir şeyler öğrenemezsin… Neyin, kimin, ne olduğunu bilmek için kaybetmek lazım hayatta. Kim dost, kim düşman, kim ikiyüzlü, kim arkandan iş çeviriyor… Bunları bilmek-görmek, insanları tanımak için kaybetmek lazım bu hayatta. Gülümseyen gözlerin ardından bakan nefreti görmek, saygı diye gösterilen davranışların aslında menfaat belirtisi olduğunu anlamak, dostum- kardeşim diye gelenlerin aslında üzerindeki postun hesabını yaptıklarını bilmek için kaybetmek lazım bu hayatta. Çünkü bazen kaybetmek, kazanmaktan daha hayırlıdır. Kaybet, kaybet ki başkası yaşamasın zafer sarhoşluğunu.Kaybet, yenil, zor gününde katkısı olmayanın, iyi gününde hissesi olmasın. Kaybet, gitmek isteyenleri ‘’Yolun Açık Olsun’’ diye uğurla gitsin. YENİL… YİNE YENİL… DAHA İYİ YENİL Sırf zor günlerinde katkısı olmayanların, iyi günde hissesi olmaması için yenileceksin bu hayatta. Çok büyük zaferleri olmamalı insanın. Öyle zaferlerin adamı olunmamalı, yenilerek başlamalı hayata aynı yürümeyi öğrendiğimiz gibi. Her iki adımda düşmeliyiz ki üçüncü adımımızı sağlam basmayı öğrenmeliyiz. Yenilmeliyiz ki yanımızda kimin kaldığını görmeliyiz. Yenilmeliyiz ki sahtekâr, riyakâr, menfaatçi insanlardan arınmalı cefakâr, vefakâr olanlarla yani yanımızda kalanlarla yolumuzu devam etmeliyiz. Her yenildiğimizde hatalarımızdan ders alıp, kendimizce doğruları görüp, kendi doğrularımızda ilerleyip, hayatta kazanmayı ve kazanınca kazancı kimlerle paylaşmamız gerektiğini iyice öğrenmeliyiz. Beni ben yapan kazandığım savaşlar değil, Kaybettiğim savaşlardır… İnsanlar kazanarak öğrenmez, Kaybederek öğrenir…(E.AKŞUN) Ve aslında kaybetmek yenilmek değildir. Kazandıklarınızı düşündüğünüzde kaybettiklerinizin de çok önemi yoktur. Önemli olan vazgeçmemek, dik duruş göstermek. Hatırı sayılırların, hatırına iş yapanların önüne geçtiği bu dünyada yine de dik duruştan vazgeçme. Unutmayın… Dik Duruş Bir Onur-Haysiyet Meselesidir... Kaybettiğinizde Değil... Vazgeçtiğinizde Yenilirsiniz... Saygılarımla… Eyvallah…