Gazi M. Kemal ATATÜRK
18 Temmuz 2011 tarihli Takvim gazetesi Sezen AKSU’nun incilerini yayınlamış, okuyunca irkildim. Şöyle buyurmuşlar sezen hanım efendiler, demişler ki “Çocuğumun yaşayamadığı toprakları ne yapayım.” gazetedeki detaylara bakarak Sezen hanımefendinin kastettiği yerlerin son şehit verdiğimiz Güney Doğu İlleri olduğunu hemen anlarız. Bu gün Terör belasından dolayı hemencecik vatan parçamızın bir bölümünü gözden çıkarabilen bu hanım efendi 1919’lu yıllarda olsaydı galiba savaş ortamından dolayı vatanın tamamını teslim etmemizi önerecekti. Fakat O yıllarda Elif bacılar, Nene Hatunlar, Kara Fatmalar da birer hanım efendi olmalarına rağmen destan yazmışlardır ve kendi destanlarında yaşamaya devam etmektedirler.
Yazık binlerce kere yazık, bu vatanın insanlarının kazançları sayesinde karnı doyan, ayakta duran, bu sayede nefes alabilen bir sanatçının bu kadar ucuza vatan toprağını gözden çıkara bilmesine yazık demekten başka söylenebilecek bir şey yok.
Unutulmamalıdır ki dün bu toprakları vatan kılanlar, bu topraklar için rahat ve huzur içinde olmadan kan, ter ve gözyaşı dökmüşlerdir. O yüce insanların hatırına diyorum ki “Bu vatanın gözden çıkarılacak ne bir tek çakıl taşı nede bir tek ferdi yoktur. Burası bizim Lazıyla, Çerkeziyle, Kürdüyle, Türkmeniyle hep birlikte yaşadığımız vatanımızdır. Burası Türkiye Cumhuriyeti’dir ve yedi bölgeden ibarettir. Bu vatanın bir karış toprağını gözden çıkarmamızı bizden kimse beklemesin.”
Dün nasıl bu vatan için atalarımız kan, gözyaşı döktü ise bu gün bizlerde bu vatan’ın vatan kalabilmesi için ter dökmeye mecburuz. En azından bunu atalarımıza borçluyuz.
Vatan için Toprağa düşen Tüm Şehitlerimize rahmet, Ailelerine metanet diliyorum.
Umut dolu yarınlara, kalın sağlıcakla.
