Kadın, adı üstünde evinin incisi, ruhu, zerafeti ….Kadın deyince aklıma benim sakinlik gelir, huzur gelir, güzellik gelir, tamam biraz dırdır gelir, şık kıyafetler, topuklu ayakkabılar, deri çantalar gelir.. Ağızdan çıkması gereken usturuplu sözler gelir… Karşısındakini incitmeye kıyamayan, incelikle yoğurulmuş mis kokulu çiçekler gelir… Kadın deyince aklıma, o kadar yeşil yapraklı ağacın arasında mor çiçekler açmış erguvanlar gelir… Kadın yüreğinin süsüdür, dili gönlünün bülbülüdür…
        Benim kadınlık anlayışım bu, böyle gördümmm böyle gidecek…Ben anlamam öyle erkek gibi kadınlardan, ben hep kadın gibi kadındım…
          Küçücük kız çocuğuyken de õyleydim, büyüdüm hep aynı, değişmedim, değişmek de istemem....Hiçbir zaman eli belinde lafı dilinde bir kız olamadım...Olmam da zaten...
Benim cümlelerim hep aklı sonradan başına gelenlerden oldu...



Ya boş kaldığım anlarda ya gece yatakta neden kendimi ifade edemedim, niye bõyle diyemedim diyenlerdendim....
Sonra düşündüm; neden karşımdakiler gibi ERKEK GÎBÎ KADIN olamadım, neden şu elimi bir türlü belime atamadımmm..
BULDUUUUMMMM :
RUHUM KADIN, ÕYLE EĞÎTÎLDÎM, ÕYLE GÕRDÜM...Evcilik oynarken bile hiç bir zaman küçük kız olmadım, evin bebeği olmadım, hep annesiydim...Yuvayı kurandım, anaçtım....Îfadelerim hep net ve açıktı, incitmeden, sakin... Sõzcüklerim sakindi, oyunlarım sakindi....ÇÜNKÜ HAYATIM SAKÎNDÎ...
Eteğini açmadan otur kızım...Büyüklerinle saygılı konuş kızım...Küçükler sevgi ister kızım...
Kadın kibardır....Zariftir, espirisi zerafetindedir....
Kadın açık sõzlüdür ama açık sõzlü olmak karşındakini incitmek değildir kızım...
Kadın kocasının incisidir...Înci ne kadar beyaz ne kadar zarif ne kadar zor bulunursa sen de õyle ol kızım...Hîçbir zaman unutma kocanın incisi olduğunu, dengeyi sağlıyacağını...Nasıl inci kadifenin içinde doğurgansa, ürer çoğalırsa...
Sen de yuvanı õyle yumuşak tut ki kızım, yuvan huzur bulsun...Senin huzurunla yuvan aydınlansın, çoğalsın, senden gelen de senin gibi yumuşacık sevgiyle dolsun....
Anneannemin tembihleridir bunlar bize... Yanında, başucunda vefatına kadar dinlediklerim, duyduklarımdı...
Hep saygı çıktı ağzından ama çokça da sevgi...
Kısacası ruhuma dokudu, işledi nakış gibi tek tek kadın olmayı...
Hayatımda sevenlerim de olmuştur sevmeyenlerim de....Beni tanıyanlar, bilenler ifade edemesem de ruhuma inenlerdir...
Beklentim hiçbir zaman çok olmadı, tek çocuktum, hayatta yalnızlığı sonuna kadar bilen...Vermeyi de bilirim sevmeyi de ve aile ne demek olduğunu da sonuna kadar...
Hiçbir zaman beni yalnız bırakmakla tehdit edemezsiniz, ben onun kitabını yazdım...
Sevgiyle gelen her el sevgiyle karşılandı bende...Herkes kadar insanım, herkes kadar severim, herkes kadar mantıklıyım ama ne sinsiyim ne sessiz...
Sadece Allah’a inanırım, Allah’a havale ederim...Kimseye hakkımı helal etmiyorum demedim bu yaşamımda...Hak ne ki HAKTAN GELDİM HAKKA GÎDECEĞİM, KÎMSEDE HAKKIM YOK DÎYENLERDENÎM....
Her zaman içim dolu, yüreğim ateş ama kadın gibi kadınım... Sevdiğim adamı kadın gibi severim, sonuna kadar, õlümüne...
Analıksa bir kadın kadar anayım; yürekten, kutsalca...
Anama babama bir kadın gibi sahip çıkarım, vicdanımla elimden geldiğince, Allahımdan emanet....
Sevgiyle gelene yüreğim bir kadınınki kadar sıcak...
Hayatla savaşım; BANA YAPILANLARLA SAVAŞIM, hiç bir zaman beklemeyin eli belinde olmayacak sõzcüklerim, açık ve net, susuşum aseletimdir...
ÇÜNKÜ BEN KADIN GÎBÎ KADINIM
             YÜREĞİNDE ERGUVAN ÇİÇEĞİ BARINDIRAN BÜTÜN KADINLARLA DOSTUM, BÜTÜN KADINLARLA MUTLUYUM…