Yaşamına son verme
Bir yolu bulunur elbet
Yaşamına son verme
Düzene girer elbet
Sabret ey dost! Sabret.
Diriliğini veren alsın
Sen sadece O’na itaat et
Belki bir usanmışlığın, belki tükenmişliğin kenarındasın. Yanı başındasın uçurumun..
Aşağısı sana cennet, bana bir dipsiz kuyu. Sana bahar, bana adı bile belli olmayan bir mevsim. Kıştan daha soğuk ve karanlık, yazdan daha sıcak ve kavurucu.
Baharında kuşlar ötüşmeyen, her gününde yaprakların döküldüğü bir mevsim.
Ama öyle sonbahar edasında değil...
Hırçın, karasız ve muğlak.
Ve dönüşü olmayan son uğrak
Etme..
Yaşamına son verme.
Bir kurtuluştur belki umduğun,
Belki bulutların üstüdür uçtuğun,
Etme..
Yaşamı terk etme
Hemen şimdi çıkar aklında ne varsa
At hepsini gitmeyi düşündüğün belirsizliğe
Azad et çelişkilerini
Onlar orada kalsın, sen dön
Şimdi dön. Hemen dön.
Yarınlar umut dolu
Yüzünü yarınlara dön
Güzel günler uzak değil.
Sen karar verme, kararı seni verene bırak
Sen yine de etme…
